
e-learning ΕΛΕΓΕΙΑ – editorial
18/09/2014
Επιστολή ΕΝΩΣΗΣ προς Πρόεδρο Συλλόγου Διαβητικών Ν. Δράμας
17/11/2014Θεσσαλονίκη, 13 Νοεμβρίου 2014
Κύριε Υπουργέ,
Με βάση πληροφορίες μας αναφορικά με αίτημα των Παθολόγων, Παιδιάτρων και Ενδοκρινολόγων για δημιουργία οιονεί “Υποειδικότητος” Διαβητολογίας και την προσπάθεια αποκλεισμού δι΄ αυτού της Γενικής Ιατρικής από την φροντίδα προς τους διαβητικούς και την διαχείριση του νοσήματος αυτού από εμάς, τους ιατρούς της πρώτης γραμμής, έχουμε να σας αναφέρουμε τα εξής :
Ο Διαβήτης, ως γνωστόν, είναι δυστυχώς ένα πολύ συχνό νόσημα και προσβάλλει όλο και περισσότερους συμπατριώτες μας, διασκορπισμένους σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας μας, που έχει πλείστες όσες δύσβατες και απομονωμένες περιοχές. Οι Γενικοί Ιατροί, ως ο πλέον αποκεντρωμένος κλάδος της Ιατρικής, παρέχουν φροντίδα σε όλους αυτούς, στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα, αυτοί είναι που διαγιγνώσκουν πρώτοι τη νόσο.
Η μετεκπαίδευση στον Διαβήτη ήταν από τα πρώτα μελήματα της ΕΛΕΓΕΙΑ και ήδη από 25ετίας περίπου έχει δοθεί με σχετική Υπουργική Απόφαση στους Γενικούς Ιατρούς η δυνατότητα αυτής της μετεκπαίδευσης μετά από σχετική άδεια του ΚΕΣΥ. Ήδη πολλές εκατοντάδες Γενικοί Ιατροί έχουν πάρει αυτήν την μετεκπαίδευση και ασκούν αυτήν την λειτουργία με επιτυχία. Άλλωστε, στα πλαίσια της Συνεχιζομένης Ιατρικής Εκπαίδευσης, η ΕΛΕΓΕΙΑ, από την πρώτη στιγμή της παρουσίας και δράσης της στην Ελλάδα το 1986, έχει παράσχει σχετική εκπαίδευση χωρίς υπερβολή σε χιλιάδες περιπτώσεις, δίδοντας συνεχώς στα μέλη της όλα τα παγκόσμια νέα δεδομένα καλώντας ειδικούς συναδέλφους καθηγητές, ερευνητές κλπ.
Η κατακερματισμένη Ιατρική αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην άρτια και ασφαλή παροχή υπηρεσιών υγείας. Ο άνθρωπος δεν είναι μηχάνημα και οι ασθένειες δεν είναι δυνατό να προσπελασθούν με αρτιότητα κατά τμήματα ή μεμονωμένα όργανα. Σε όλη την Υφήλιο το ζητούμενο είναι η ολιστική προσέγγιση του ασθενούς. Δυστυχώς και για λόγους κακώς εννοουμένου επαγγελματισμού, διάφοροι συνάδελφοί μας ξεχνούν τον ορισμό του Virhow, έναν από τους πρώτους ορισμούς που έμαθαν στο Πανεπιστήμιο : Ο άνθρωπος είναι σύνολο οργάνων αρμονικώς συλλειτουργούντων. Στην πράξη και αφού διαιρέσαμε την Ιατρική σε Εσωτερική Ιατρική (Internal Medicine) και Χειρουργική, προχωρήσαμε σε περαιτέρω διαίρεση κατα Συστήματα του οργανισμού και δημιουργήσαμε Καρδιο(αγγειο)λόγους, Ορθοπεδικούς, Γαστρεντερολόγους κλπ. Προχωρήσαμε ακόμη περισσότερο και δημιουργήσαμε ιατρικές ειδικότητες κατά όργανα, Πνευμονολογία, Οφθαλμολογία, ΩΡΛ και σήμερα βρισκόμαστε εν μέσω της εμφανούς τάσεως να δημιουργήσουμε ειδικότητες κατά ασθένεια. Έχουμε ήδη Ογκολόγους, Λοιμωξιολόγους και προσπαθούμε να καθιερώσουμε «ειδικότητες» όπως Υπερτασιολογία, Διαβητολογία, Λιπιδαιμιολογία κλπ. ξεχνώντας τα πραγματικά και ουσιώδη κενά της χώρας μας, που δεν διαθέτει Γηριατρική ούτε Επειγοντολογία. Αναρωτιόμαστε μάλιστα ποιό θα είναι το επόμενο βήμα και φοβούμεθα ότι θα γίνουν προσπάθειες να καθιερωθούν ειδικότητες κατά σύμπτωμα και να δημιουργηθεί η Βηχολογία, Πυρετολογία, Αλγολογία κλπ στην προσπάθεια να απαγορευθεί στους άλλους ιατρούς να ασχολούνται μ’ αυτά.
Πέραν του γεγονότος ότι, όσους περισσότερους «υπερειδικούς» δημιουργήσουμε, τόσο θα επιβαρύνεται η παραπαίουσα οικονομία μας, αναρωτιόμαστε, κύριε Υπουργέ, τελικά πού θα βρίσκει ο πολύπαθος Έλληνας ΓΙΑΤΡΟ, τί έργο θα έχει απομείνει γι’ αυτόν και πώς θα καθιερώσετε τον θεσμό του Οικογενειακού Ιατρού αν θα προσπαθήσετε να του αφαιρέσετε τις βασικές του λειτουργίες που τον καθιστούν το πιο πολύτιμο στοιχείο όλων των συστημάτων υγείας των προηγμένων χωρών;
Με εκτίμηση,
Μποδοσάκης-Πρόδρομος Ρ. Μερκούρης
Πρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ