Αγαπητοί Συνάδελφοι,
όπως όλοι μας, έχω νιώσει την έλξη της απόγνωσης, της επαπειλούμενης απαξίωσης της ειδικότητάς μας. Παρόλα αυτά, σε ένα βαθύτερο επίπεδο, πιστεύω πως η Γενική/Οικογενειακή Ιατρική παραμένει υγιής και, σε μια σκοτεινή εποχή, εκφράζει ένα διακαή πόθο για την ολοκλήρωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και μας διδάσκει να μην απελπιζόμαστε.
Πολλά τα μηνύματα που έστειλαν αρκετοί, είτε ως αίτημα, είτε ως κατηγορία.
Στην παγωμένη αγκαλιά του χειμώνα και μέσα στην άγρια ερημιά, διακρίνονται ανθρώπινες παρουσίες.
Ας προσφέρει ο καθένας από εμάς το μερίδιο των δικών του υποχρεώσεων, δηλαδή την τρυφερότητα και την προσπάθειά του προς την καθημερινότητα του Γενικού/Οικογενειακού Ιατρού.
Θα πουν μερικοί, εκείνοι που όφειλαν να γνωρίζουν, διάφορες απόψεις, και θα αμφισβητηθούν από άλλους που δηλώνουν ότι γνωρίζουν, αλλά αυτά δεν εμποδίζουν σε τίποτα το Γενικό/Οικογενειακό Ιατρό, γιατί μέχρι σήμερα, τα άστρα και η ελπίδα γι’ αυτόν τον καθημερινό αγώνα, ήταν τα μοναδικά που τον συνόδευαν.
Ας βοηθήσουμε όλοι να εξελιχθεί και να ανθίσει η Γενική/Οικογενειακή Ιατρική στην Ελλάδα.
Όλοι εμείς οφείλουμε να ομολογήσουμε την προσήλωσή μας σε αυτήν...
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ανάργυρος Δ. Μαριόλης
Πρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ