Νόμιμον και Ηθικόν

Στα χρόνια της παρακμής που ζούμε, μας έμαθαν ότι κάποια πράγματα μπορεί να παραμένουν νόμιμα, ασχέτως αν είναι απόλυτα φανερό και αυταπόδεικτο ότι δεν είναι ηθικά. Έτσι, βλέπουμε υπουργούς να καλύπτονται από το νόμο και να επικαλούνται αναίσχυντα την “σύμφωνα με το νόμο” παραγραφή κακουργημάτων τους, βουλευτές να αλλάζουν κόμμα χωρίς να εγκαταλείπουν την βουλευτική έδρα που κέρδισαν με ψήφους του προηγουμένου κόμματος, διαφόρους κρατικούς λειτουργούς που τοποθετήθηκαν κομματικά σε υψηλές θέσεις να αρνούνται να τις εγκαταλείψουν μετά από εντολή ακόμη και της ίδιας κυβέρνησης που τους τοποθέτησε και ο κατάλογος της ντροπής δεν έχει τέλος. Όσον αφορά στο ηθικό μέρος του ζητήματος, μ’ αυτό ασχολούνται μόνο κάποιοι εναπομείναντες γραφικοί ρομαντικοί, που είναι ίσως και οι μόνοι που έχουν αντιληφθεί ότι η λέξη “ΝΟΜΙΜΟΝ” είναι καρκινική, διαβάζεται δηλαδή το ίδιο και από τα δύο άκρα της.

Μολονότι θα ήταν εξωπραγματική προσδοκία να περιμένω ότι αυτά τα παρακμιακά και ανήθικα φαινόμενα δεν θα προσέβαλαν τους Έλληνες Γενικούς γιατρούς – γιατί άραγε, αυτής της ίδιας κοινωνίας δεν είναι μέλη;- πρέπει να σας ομολογήσω ότι περίμενα πραγματικά να αποτελέσουμε εξαίρεση και να μην έχουμε παραδείγματα τέτοιου αμοραλισμού στην μεγάλη οικογένεια της Ελληνικής Γενικής Ιατρικής. Φυσικά διαψεύσθηκα…

Βλέπουμε λοιπόν κάποιους από τους υποψηφίους του ψηφοδελτίου που μειοψήφησε σαφώς στις προηγούμενες εκλογές, μετά από την δημοσιοποίηση της Ανοικτής μου Επιστολής,  να υποβάλουν τις αιτήσεις διαγραφής τους από την ΕΛΕΓΕΙΑ – τα παραμύθια περί ενότητος τελείωσαν εδώ, εννοούσαν προφανώς “ενότητα μόνον υπό την ηγεσία μας” – αλλά να κρατούν τις θέσεις Εξεταστών, Συντονιστών και εν γένει εκπροσώπων που η ΕΛΕΓΕΙΑ τους έδωσε και σ’ αυτήν ανήκουν. Λυπάμαι πραγματικά, αυτό είναι κατάντια και βέβαια – Κυριακή κοντή γιορτή- το τέλος της θητείας τους έρχεται και θα αντικατασταθούν, το έλλειμα ηθικής όμως παραμένει και θα παραμείνει.